دلنوشته نامه‌ای برای پدرم اثر یسنا نهتانی

قسمتی از دلنوشته نامه‌ای برای پدرم:

پدرم، همیشه پیش از من می‌دانستی، می‌دیدی و می‌ترسیدی.

وقتی کودک بودم و شیطنت می‌کردم، نگاهِ هشدار دهنده‌ات اولین دیواری بود که مرا از خطر دور می‌کرد.

وقتی نوجوان شدم و بی‌محتاط، تذکرهای سفت و سخت‌ات مثل کمربندِ ایمنی بود که نمی‌گذاشت به دره‌های اشتباه سقوط کنم.

آن روزها فکر می‌کردم سخت می‌گیری. حالا می‌فهمم هر بار که مرا از کاری منع می‌کردی، در واقع فقط سعی داشتی آینده‌ام را از هزاران حسرت نجات دهی. امروز که پله‌های زندگی را بالا رفته‌ام، سایه‌ات را پشتِ هر موفقیت‌ام می‌بینم؛ همان سایه‌ای که وقتی خردسال بودم، مرا از زمین خوردن‌های خطرناک نجات می‌داد.